19 september 2021 –  Heerhugowaard > Alkmaar
Foto’s van de loop zijn hier te vinden
Uitslagen staan onderaan de pagina

De Waard tot Waagloop 2021. Wat een ontzettend snelle tijden, vrolijke gezichten, prachtig weer, blije winnaars en schitterende foto’s! Waar te beginnen met dit wedstrijdverslag?

Laten we simpelweg beginnen bij het begin. Wij hebben Victorie Runners opgericht tijdens één van de eerste lockdowns om ondanks alle beperkingen (en daardoor het gebrek aan evenementen) het competitiegevoel bij hardlopers in leven te houden of zelfs aan te wakkeren. Victorie Runners liep dan ook al vanaf augustus/september 2020 rond met het idee om van Heerhugowaard naar Alkmaar te lopen, als vervanger van de Dam tot Damloop. Het was destijds echter te kortdag om een goedlopend evenement te organiseren, dus moesten we dat idee laten rusten.
We hadden het nooit verwacht, maar helaas hield Covid-19 de hardloopevenementenbranche een jaar later nog steeds in de greep. Vandaar dat wij direct de draaiboeken van een jaar daarvoor hebben opgesnord en verder zijn gaan uitwerken. Toen de kogel de kerk was en de Dam tot Damloop ook in 2021 werd afgelast zijn we snel in actie gekomen. Zo hebben we uiteindelijk zo’n 50 deelnemers alsnog een mooie hardloopdag kunnen bezorgen.

Die hardloopdag begon op zondagochtend rond een uur of 9. Waar de eerste deelnemers aankwamen op station Heerhugowaard om de startnummers op te halen, de tassen in te leveren en rustig aan de warming-up te beginnen.

Tegen tienen was iedereen helemaal klaar voor een topprestatie en werd er dan ook afgeteld richting de starttoeter. Deze galmde langs het kanaal en dat was voor een ieder het sein om de weg naar Alkmaar in te zetten. De eerste 500 meter liepen omlaag. Dat klinkt heel mooi, maar vervolgens moest de groene brug richting Broek op Langedijk beklommen worden. Voordat Broek op Langedijk werd aangedaan sloeg de stoet linksaf om de weg langs het kanaal te blijven volgen.

Het was lastig om als organisatie de race te volgen, maar gelukkig weden we geholpen door een drone die na ongeveer 2 kilometer alle lopers nauwlettend in de gaten hield (beelden hiervan volgen, houd onze Instagram in de gaten). Vlak na dit punt vond de scheiding tussen de 8,6 kilometerlopers en de 16,1 kilometerlopers plaats. De lopers van de 8,6 kilometer vervolgde hun weg over het Achtergeestpad, de groene oase tussen Sint Pancras en de Beverkoog, richting de Molenkade (De Zes Wielen).
De lopers van de 16,1 kilometer zette de route voort via het Park van Luna. Je komt niet zomaar op die afstand van 10 Engelse Mijlen, dus was er een ‘ommetje’ langs het Meer van Luna, door het Huygendijkbos, over de Schermerdijk en via de Kerkbrug door Oudorp nodig om uiteindelijk ook op de Molenkade uit te komen. Vanaf dat moment werd eenzelfde parcours gevolgd richting het Victoriepark, waarbij de Friesebrug het startpunt was om de eindspurt in te zetten om zo kans te maken op het meest gewilde segment van Alkmaar en omstreken: De Dorstige Eindspurt.

Terwijl alle lopers zich over het parcours begaven stond ook de organisatie voor een uitdaging. Voor aankomst van de eerste loper aankomen op de finishlocatie en deze in gereedheid brengen: finishdoek ophangen, tijdklok neerzetten, vuurwerk afsteken en misschien nog wel het belangrijkste: klaar staan om de medailles en hersteldrankjes uit te delen. Het scheelde niet veel, maar we stonden precies op tijd klaar om de eerste finisher te verwelkomen. Eric Smit pakte de winst bij de heren op de 8,6 kilometer in een tijd van 48:50. Niet veel later volgt Daphne van Osch die samen met Anita Leeman het Victoriepark in kwam. Eerstgenoemde kwam een fractie eerder over de finish, waarmee zij de winst pakte bij de dames. Het loopduo Gé Verhoeven en Monique Blom volgde even later. Zij liepen de 8,6 kilometer als laatste trainingsprikkel richting de marathon van Berlijn die een week later plaatsvond. Inmiddels weten we dat ze de marathon hebben uitgespeeld, hulde!

Niet veel later zagen we de eerste deelnemer van de 16,1 kilometer over de Friesebrug aankomen. Met startnummer 1 kon dit maar één iemand zijn: Nick Heijkoop. Met een geweldige tijd van 59:01 heeft hij zijn naaste belagers Martijn Verhoeven en Joris de Boer van zich af weten te schudden, waarmee hij zich kroonde tot winnaar bij de heren. Daarna kwamen  bekende Victorie Runners Robert Smit, Arjan Groot, Jordi Bakker, René Bakker (geen familie) en Dennis Hes binnen op de plekken 4 tot en met 8. Alberto Ruiz Santos en Stephan Ockers maakten de top 10 bij de heren compleet met eveneens hele mooie eindtijden. Tussen al dit geweld had de winnaar bij de dames ook al de finish bereikt. In een geweldige tijd van 1:18:12 wist Imke Glas de overwinning naar zich toe te trekken. In haar kielzog volgde Esther Schipper en nog even later finishte ook de derde dame Thea Pluister, waarmee ook het podium bij de dames vast stond.

Dan de Dorstige Eindspurt. Misschien wel de wedstrijd waar de meeste eer te verdienen is. Sterke finishers kunnen wij namelijk enorm waarderen, die waardering laten we dan ook maar al te graag blijken door de winnaar de belonen met een alcoholische versnapering. Tijdens de eindspurt van de Waard tot Waagloop was een listige oversteek en een verraderlijk krappe bocht verstopt. Desondanks wist René Bakker er een verdomt snelle spurt uit te persen, waarmee hij met de prestigieuze prijs aan de haal ging. Bovendien leverde dit een schitterende finishfoto op 😉

Bij het wedstrijdverslag hoort ook altijd een woord van dank. Logischerwijs willen wij alle deelnemers en supporters ontzettend bedanken voor jullie inzet en enthousiasme. Alleen samen hebben we er zo’n feest van kunnen maken.
Daarnaast willen we ook The Athlete Club bedanken. Dit is het tweede evenement waarbij we samenwerken en dat werpt zijn vruchten af! Bijna de helft van het deelnemersveld is loper bij TAC, wat overigens goed was te zien aan alle herkenbaar blauwe shirtjes.
Last, but certainly not least: Onze supervrijwilligers Frank, Eloise en Anna. Het ophangen van het Victorie Runners doek, inzamelen van de tassen, zorg dragen voor de verzorgingspost, uitdelen van de medailles en hersteldrankjes, verzorgen van de Social Media op de wedstrijddag en nog veel meer. Zonder jullie hadden we niet zo veel mensen blij kunnen maken, dus daarvoor kunnen we jullie niet genoeg bedanken! ❤

Waarschijnlijk is wel duidelijk dat wij minstens net zo genoten hebben van de Waard tot Waagloop als alle deelnemers. Zoals gezegd kunnen we er alleen samen een hardloopfeest van maken. Daarom hopen we jullie weer te zien bij ons volgende evenement!

14 augustus 2021 –  Alkmaar
Foto’s van de loop zijn onder het wedstrijdverslag te vinden. Voor de scherpere versies kun je hier terecht.

Afgelopen zaterdag, 14 augustus, was het alweer tijd voor ons vierde event. Niet zomaar eentje, de ❤ KWF Loop. Een loop in het teken van Alex’ inzamelingsactie voor het KWF, waar hij in oktober ook de Amsterdam Marathon voor gaat lopen!
We hebben geprobeerd een bijzonder evenement neer te zetten, met een gezamenlijke start vanaf het pontje, een KWF Buff (als mondkapje op de pont, wat achteraf niet nodig bleek), zelf ontworpen startnummers en een herstelborrel op het terras van het IJkgebouw. Daarbij komt ook nog eens dat dit het eerste evenement was sinds we de samenwerking met The Athlete Club hebben gezocht. Direct mochten we vier leden verwelkomen bij deze wedstrijd, een mooi begin!

Vierentwintig uur voor de start ontvingen alle deelnemers de navigatiepunten. Vier navigatiepunten voor de lange afstand (± 12 kilometer) en twee navigatiepunten voor de korte afstand (± 6 kilometer). Hiermee konden alle deelnemers aan de slag om hun eigen optimale route uit te stippelen. Zaterdag bleek dat de ene deelnemer daar wat meer aandacht aan had besteed dan de andere. Zo kreeg Rens de Groot het voor elkaar om van de ± 12 kilometer 10,97 kilometer te maken door slim te navigeren. Aan het andere kant hadden we ook een deelnemer die met bijna 13 kilometer op de teller aan de verkeerde kant van het kanaal stond en daarmee als enige loper het pontje ook vanaf de andere kant heeft gepakt.

Gelukkig hebben alle deelnemers uiteindelijk de finish op het terras bereikt en hebben vrijwel alle deelnemers alle navigatiepunten weten te vinden. Bij deze navigatiepunten kregen zij een sticker/stempel op hun startnummer, waarmee zij uiteindelijk met ❤ KWF op het nummer naar de finish snelde. Bij het stickeren/stempelen kregen wij hulp van twee fantastische vrijwilligers die we op deze manier nogmaals van harte willen bedanken. Frank en Amber, jullie zijn toppers!

Dan naar de start van de wedstrijd. Dit gebeurde op het moment dat het pontje aanmeerde bij het Rode Dorp. De leiding werd brutaal gegrepen door een man op leeftijd, met rollator, die zich niet eens had ingeschreven! Hij moest de hardlopers echter vrij snel laten gaan, waarbij het opviel dat deze direct alle kanten opschoten. De zelf ontworpen routes verschilden dus aanzienlijk van elkaar.

Op de korte afstand was het erg spannend. Het had veel weg van de olympische 10.000 meter voor vrouwen. Waarbij Jelle á la Sifan Hassan de hele wedstrijd gangmaker Alex volgde, om hem in een eindsprint vanaf de Friesebrug te kloppen. Vlak achter dit geweld kwam Hugo binnen om het podium te volmaken.

In eerste instantie trachtte ook Benjamin mee te gaan in het geweld, maar bij het eerste navigatiepunt maakte hij van de gelegenheid gebruik om op adem te komen en zich bij Anna en Marije te voegen. Anna heeft met een enorme eindsprint nog geprobeerd om Benjamin te verassen, maar zo ver liet hij het niet komen. Marije zat op de eerste rang en finishte vlak daarna.

Op de lange afstand, de wedstrijdloop, liepen Ronald en Nick gezamenlijk naar zowel het eerste navigatiepunt (Omval) als tweede navigatiepunt (Kerkbrug), op de hielen gevolgd door Rens. Tussen de Kerkbrug en de ingang van SKEEF, het derde navigatiepunt, is het verschil gemaakt. Hier nam Nick een kleine omweg, waardoor Ronald de leiding van de wedstrijd stevig in handen nam en deze niet meer weggaf. Als eerste kwam hij binnen bij het IJkgebouw. Na Ronald kwamen Nick en vervolgens Rens over de finish om het podium te completeren.

Achter de podium kandidaten was een spannende strijd gaande om plek 4. Dennis en Joyce maakte er een mooi schouwspel van, waarbij Dennis het voortouw nam, maar Joyce onvermurwbaar aan het elastiek bleef hangen. Alhoewel het verschil continu heen en weer jojode kon Dennis zijn positie toch handhaven. Als vierde kwam hij over de finish, op de voeten gevolgd door Joyce, die daarmee als eerste vrouw de finish bereikte!
Esther, Esther en Mariska volgden even later. Vanaf het pontje hebben zij zich gezamenlijk over het parcours begeven. Hier en daar werd een concurrent de verkeerde kant opgestuurd, waarna berouwvol een omweg werd genomen om dit recht te zetten 😉. Daarmee komen we meteen bij de deelnemer die een eervolle vermelding verdiend heeft: Justin Zijdewind! De man die zich last minute inschreef voor de korte afstand, op het pontje besloot om toch de lange afstand te volbrengen en met wat extra omzwervingen tot 13 kilometer en een dubbele overtocht met de pont is gekomen. Ondanks alles kwam hij vol enthousiasme over de finish. Waarschijnlijk is hij op de geur van het bier afgekomen, want nog geen minuut later had hij de eerste al soldaat gemaakt, klasse!

Niet alleen Justin genoot van de herstelborrel op het terras van het IJkgebouw. Met medewerking van de weergoden was het erg goed toeven. Zo konden de deelnemers en het publiek getuige zijn van Victorie Runners’ eerste prijsuitreiking direct na de wedstrijd. Ronald en Joyce gingen naar huis met een bierpakket van INSTOCK. Dit bedrijf focust zich op duurzaamheid en gaan verspilling tegen. Vanuit deze gedachte wordt bier gebrouwen met resten van aardappels en brood. Dit klinkt misschien niet heel uitnodigend, maar de smaak is er absoluut niet minder om.

Vol van de ervaring en al het lekkers keerde iedereen tevreden huiswaarts. Dat geldt zeker ook voor de organisatie. Ondanks dat het niet de grootste evenementen zijn is het echt heel erg dankbaar om te doen. Zeker als je het enthousiasme bij iedereen ziet, vooraf, tijdens en na de loop. Daarom willen we de lopers (de nieuwe deelnemers in het bijzonder) en vrijwilligers enorm bedanken voor alle inzet en positiviteit! Dat nemen we mee naar het volgende evenement, waarover snel meer.

Als laatst willen we jullie er ook nog even op wijzen dat het bestellen van een Buff nog altijd mogelijk is. Voor slechts € 5,- is een Victorie Runners ❤ KWF Buff van jou. Alle opbrengsten gaan naar het KWF! Bestellen kan via onderstaande button.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

11, 12 en 13 juni 2021 – Bergen

Inmiddels is Nederland alweer uitgeschakeld op het EK Voetbal. Ontzettend jammer natuurlijk, maar misschien ook wel een mooi moment om jullie mee terug te nemen naar het openingsweekend van het toernooi, toen we nog vurig konden hopen op een betere afloop. Op vrijdag 11 juni startte namelijk niet alleen het EK. Ook het 4e event van Victorie Runners, de Oranje Heidepadloop, werd afgetrapt. Het thema voor dit weekend was, hoe kan het ook anders: Oranje, Oranje, Oranje! De oranje leeuwen sloten het weekend af met een spectaculaire overwinning op Oekraïne, voortgestuwd door een kolkende Johan Cruijff Arena. Van zulk spektakel waren wij echter al het hele weekend getuige. Getogen in oranje Victorie Runnersshirtjes snelden onze lopers namelijk door het bos- en duingebied van Bergen. De één over de blauwe route, de ander over de oranje route, maar beide eindigend met dezelfde dorstige eindspurt. Dit zorgde voor een zinderende climax waar zelfs de winnende goal van Denzel Dumphries niet aan kon tippen.   

Omdat de routes door het PWN gebied liepen konden we de bekende bordjes en krijtstrepen niet gebruiken. Gelukkig konden we vertrouwen op de bestaande bewegwijzering, al was dit niet voor iedereen toereikend  😉
Verder vierden wij de primeur van een ‘massastart’ en gelet op de recente aankondiging van verdere versoepelingen, zit er nog wel wat meer in het vat. Over vaten gesproken, de borrel achteraf was een mooie bijkomstigheid van de gezamenlijke start. In het zonnetje werd genoten van de verschillende sportbiertjes van ABLOC. De deelnemers die niet bij de massastart konden zijn, of alleen het shirt hadden besteld kregen de biertjes uiteraard thuisbezorgd. Ook van hen hebben we positieve berichten doorgekregen. ABLCOC lijkt dus een blijvertje te zijn!

Dan naar het belangrijkste, de wedstrijd. Ronald en Rens reisden vrijdagavond samen af naar Bergen. Gehuld in hun prachtige Victorie Runnersshirts vroegen zij een toevallige passant een foto te maken. Deze toevallige passant bleek Rene te zijn, die op het punt stond om te beginnen aan de wedstrijd. Samen met Ronald ging hij even later van start op de oranje route, terwijl Rens het vuur uit zijn sloffen liep op de blauwe route. Dat lukte goed, want het gehele weekend kwam niemand meer in de buurt zijn tijd van 22:17.

Op het moment dat Rens binnenkwam, was het duo op de oranje route nog in een hevige strijd verwikkeld. Ronald had al vroeg een voorsprong genomen op Rene, maar tot hun beider verbazing finishte Rene toch voor Ronald zonder hiervoor ook maar één inhaalactie te hoeven uitvoeren. Het gemis aan Victorie Runners bewegwijzering was een hard gelach voor Ronald. Ondanks de extra meters, bijna een kilometer in totaal, wist hij er toch een flinke eindspurt uit te persen. In slechts 23 seconden legde hij de laatste 150 af. Genoeg voor een bierpakket!

Op zaterdag vond de massastart plaats. In totaal acht deelnemers gingen gelijktijdig van start, keurig verdeeld over de oranje en de blauwe route. Alle acht bereikte zij de finish, al heeft dat in sommige gevallen flink wat gevloek gekost. De klimmetjes door het mulle zand werden namelijk niet door iedereen evenveel gewaardeerd. Op de blauwe route was het Jelle die als eerste de finish bereikte, op gepaste afstand gevolgd door Anna. Anna wist, mede door een onoverkomelijke plaspauze bij haar achtervolgers, Vera en Marije achter zich te houden. Op de oranje route nam Jordi enthousiast de leiding, gevolgd door Robert en Martijn. Alex kon op het technische gedeelte goed volgen, maar moest de kopgroep later toch laten gaan. Mede door de klimmetjes moest Jordi de anderen uiteindelijk ook aan zich voorbij laten gaan. Door de geleverde strijd van alle deelnemers op beide routes zat een eindsprint sneller dan die van Ronald er niet meer in, al waren er zeker goedbedoelde pogingen te zien. Deze pogingen werden weliswaar niet beloond met een bierpakket, maar de koelbox voor ABLOC bier maakte een hoop goed.

Op de zondag, vlak voor het oranjegeweld écht losbarstte, heeft Nick ook nog een poging gewaagd op de oranje route. Waarschijnlijk was hij tijdens het lopen druk bezig met de voorbeschouwing van wat later die dag stond te wachten, want ook zijn poging strandde als gevolg van navigatieproblemen. De omweg was, gezien de omgeving, geen straf, maar de kans op een goede klassering was wel verkeken.

Door de afgelegde omwegen moest de jury toch even de hersens kraken. Uiteindelijk is besloten om degene die het parcours, al dan niet met omweg, het snelste hebben afgelegd uit te roepen tot winnaars. Dit omdat navigeren onderdeel was van de wedstrijd. Dit betekent dat Robert de wedstrijd over de oranje route op zijn naam heeft geschreven!

Het was weer genieten geblazen van de neergezette prestaties. Dit keer was het helemaal een lust voor het oog omdat dit werd gedaan in de zelf ontworpen Victorie Runnersshirts. Inmiddels een ruime week later hebben we het shirt bij vele Victorie Runners voorbij zien komen op Strava, Instagram en op profielfoto’s. Daar zijn we als organisatie natuurlijk ontzettend trots op!

We willen wederom iedereen bedanken voor de deelname en de leuke reacties. Dat goede gevoel nemen we mee tijdens de organisatie van het volgende event. Als het zo ver is, laten wij weer van ons horen. Tot dan!

2, 3, 4 &5 april 2021 –  Alkmaar

Aanloop
Tijdens het paasweekend was het alweer tijd voor ons derde evenement, de PaasBestLoop. Dit keer met twee afstanden, exact afgemeten en over een supersnel parcours. In tegenstelling tot de vorige editie was de route eenvoudig en waren er geen listige oversteekplaatsen. Dit alles om snelle tijden mogelijk te maken.

Nu zijn snelle tijden natuurlijk altijd mooi, maar de garantie van een afgemeten parcours geeft net dat beetje extra glans wat zo’n topprestatie verdiend. Daarom heeft Victorie Runners eens diep in de buidel getast om een heus meetwiel aan te schaffen. Met dit vernuftige apparaat zijn wij op pad gegaan om de routes uit te zetten. De Garmins kwamen aardig in de buurt, maar weken toch een tikkeltje af. En voor onze deelnemers willen wij natuurlijk alleen het allerbeste!
Na het uitmeten was het tijd om de loopschoenen aan te trekken, om al hardlopend de Strava segmenten te creëren. Inmiddels hadden we het parcours al drie keer afgelegd, maar daar is het niet bij gebleven. De route moest natuurlijk ook tijdens de loop herkenbaar zijn voor de deelnemers.  Nu was navigatie tijdens de PaasBestLoop niet een al te grote uitdaging, waardoor het bewegwijzeren van het parcours ook een fluitje van een cent was. Toch konden we onze knutseldrang niet bedwingen, wat resulteerde in kilometer- en segmentbordjes langs het parcours. Dat geeft toch net een beetje extra wedstrijdbeleving.
Vanaf deze plaats willen we meteen onze dank uitspreken aan Rens de Groot en Ronald Marees, twee Victorie Runners van het eerste uur, voor het nodige parcours onderhoud.

Beide heren kregen overigens te maken met meer competitie dan tijdens eerdere Victorie Runners evenementen. Tijdens de PaasBestLoop konden wij rekenen op een recordaantal deelnemers, maar liefst 24. Dit hadden er 27 kunnen zijn als ziek en zeer geen roet in het eten had gegooid. Ander heugelijk nieuws op deelnemersgebied is het aantal vrouwelijke lopers. Waar de teller tijdens het vorige evenement op 1 bleef steken, liepen dit keer 5 dames mee. De groei is dus ingezet en ook de roep om een apart klassement zwelt aan. Tijdens de PaasBestLoop was van een apart damesklassement nog geen sprake, maar desondanks was er met 6 klassementen genoeg competitie. Dit bleek op voorhand ook duidelijk uit onderlinge appjes en reacties op Strava. Opvallend was dat het moddergooien beperkt bleef tot een minimum, en dat de communicatie vooral bestond uit succeswensen. Daar valt voor de komende edities nog wel wat winst te behalen 😉

Wedstrijdweekend
Het hele weekend hadden we te maken met lastige weersituatie. De lopers op vrijdag, zaterdag en zondag moesten af en toe flink tegen de wind in beuken. Toch kwamen zij nog goed weg want op maandag werd de wind aangevuld met sneeuw en hagel. Het was echt bar en boos. Ondanks dat het parcours erg vatbaar was voor de weersomstandigheden. Leken de stevige noorderwind en winterse omstandigheden geen invloed te hebben op de prestaties van onze Victorie Runners, echte bikkels!

Het sportieve paasweekend werd op goede vrijdag afgetrapt door Anna Ursem, die haar harde trainingsarbeid beloond zag worden met een PR aanscherping van niet minder dan 2:02. Een veelbelovend begin van het weekend!

Op zaterdag was het tijd voor het bekende duo Nick Heijkoop & Jacco Koot. De week voorafgaand aan de PaasBestLoop zagen wij al indrukwekkende tijden voorbij komen, dus de verwachtingen waren hooggespannen, en niet onterecht. Beide gingen vol gas van start op de 5 kilometer en konden dit hoge tempo redelijk vasthouden. Uiteindelijk trok Nick aan het langste eind. Met een prachtige tijd van 16:40 klokte hij niet alleen een nieuw PR, maar uiteindelijk ook de snelste eindtijd van alle deelnemers. Jacco hoefde niet lang te treuren, want hij eindigde evengoed op het podium, maar misschien nog wel belangrijker, met een daverende eindsprint trok hij de Dorstige Eindspurt naar zich toe. Het klassement met misschien wel de mooiste prijs

Daarna vlogen de tijden om onze oren. Jurriaan ter Heegde liep eveneens een scherpe tijd op de 5 kilometer en op de 10 kilometer werden mooie tijden gelopen door Annemiek Vredenburg, Marijke Marees, Rens de Groot en Ronald Marees. 

Richting het einde van de middag was aan een heuse AV Hera delegatie. In voorbereiding op de PaasBestLoop hebben zij een aantal specifieke trainingssessies gehouden. Het resultaat mocht er zijn. In verschillende startwaves gingen de atleten van start en stuk voor stuk werden mooie tijden neergezet. De grootste PR verbetering kwam op naam van Pauline, die haar PR op de 5 kilometer verbeterde met 2:06, Pip sprintte op fabuleuze wijze naar de eindzege op de Dorstige Eindspurt van de 10 kilometer en Martijn zette op de gehele afstand een ongelooflijke tijd neer van 33:40, waar het hele weekend niemand meer aan kwam. Tussen al het Hera geweld door beukte Arjan Groot in zijn eentje tegen de wind in naar een verbetering van zijn PR op de 5 kilometer. Een hele mooie prestatie.

Zondagochtend pakte Gé Verhoeven en Monique Blom hun moment om te debuteren als Victorie Runners. We zijn als organisatie trots om dit loopduo, dat samen vele kilometers maakt in voorbereiding op hun eerste marathon, te verwelkomen op het Victorie Runners parcours. Ook Jordi Bakker, winnaar van de vorige dorstige eindspurt, was weer van de partij. Op de 10 kilometer liep hij een sterke tijd, heel dicht in de buurt van zijn PR. Zijn dorst bleek inmiddels wel wat gelest, want sprinten in de laatste meters zat er dit keer niet meer in.

De opvallende lezer zal hebben opgemerkt dat één prijs nog niet is genoemd. De relatief grootste PR verbetering op de 10 kilometer. Deze prijs valt ten deel aan Kees Portegijs, die gehaasd door zijn zoon tot een PR verbetering kwam van 1:47. Toch een mooi voorbeeld van hoe je de familieverplichtingen rond feestdagen een sportieve draai kunt geven! Kees was overigens niet de enige die gebruik maakte van het haaswerk, ook Martijn Bootsma maakte nuttig gebruik van het beulswerk en liep naar een nieuw PR.

De afsluiter van het sportweekend verdient ook een eervolle vermelding. Jelle Kugel, die eveneens debuteerde als Victorie Runner, schatte de weersvoorspellingen niet helemaal goed in en ging als enige maandag op pad. Startend in een zwart pak en eindigend in het wit van de sneeuw. Door de omstandigheden liep Jelle niet naar een verbetering van zijn PR. Dat hij overigens in de training naar aanloop van de PaasBestLoop had gelopen.

Een volgend evenement en andere ontwikkelingen
De lente heeft zijn intrede gedaan. Het wachten is nu op een stijging van de temperatuur en een daling van de Coronacijfers. Als dat de goede kant op gaat, ontstaan nieuwe mogelijkheden voor een volgend evenement. Voor nu is het natuurlijk gissen wat ons staat te wachten en in welke vorm een volgende evenement kan plaatsvinden. Al is de Dorstige Eindspurt een zekerheidje en is het organiseren van twee afstanden ook goed bevallen. In welke vorm het ook zal zijn, een nieuw evenement komt er hoe dan ook aan. Noteer daarom het pinksterweekend alvast (met potlood) in de agenda. Wij hopen er stiekem op dat we na afloop in het zonnetje, onder het genot van een finishbiertje, de wedstrijd kunnen doornemen.

Verder doen geruchten over Victorie Runners merchandise de ronde, waarbij het ook aan sponsorruimte niet ontbreekt. Maar daar mogen we op dit moment nog niet te veel over kwijt 👀

29, 30, 31 januari 2021 –  Alkmaar

Het laatste weekend van de eerste maand van het jaar stond in het teken van de Stad, Bos en Koningloop. Het tweede event van de Victorie Runners met ditmaal 11 lopers en zowaar het debuut van de eerste vrouwelijke deelnemer. De te lopen afstand bedroeg 9,69 kilometer, maar met daarin twee tussensprints/segmenten waardoor we op zondagavond drie winnaars konden feliciteren. De start van de route was bij de Karperton, de beroemde en beruchte parkeergarage van Alkmaar, misschien niet zo idyllisch, maar dat kwam later meer dan goed. Dwars door de stad liep de route langs het MCA naar het bos van Heiloo. Na een rondje door het bos weer langs het MCA en via het Kennemerpark naar de Bierkade, om vervolgens de eindsprint in te zetten langs de grachten richting de Koning (misschien wel net zo beroemd en berucht). 

De week voorafgaand aan het event was het voor de organisatie nog even nagelbijten omdat het Verdronkenoord open lag, maar gelukkig was het graafwerk op tijd afgerond en gooide de werkzaamheden geen roet in het eten. De spanning liep niet alleen op bij de organisatie. Ook de deelnemers waren druk in de weer. . De route kwam binnen en deze moest natuurlijk goed bestudeerd worden en het GPX-bestand werd in het horloge gezet. Niet iedereen had een lange voorbereiding nodig. Tot het laatste moment druppelde er nog aanmeldingen binnen.

Vrijdagochtend in de stromende regen werd de route met zelf geknutselde bordjes, tie-wraps en krijtspray uitgezet. Helaas was de krijtspray niet opgewassen tegen de regen, de bordjes daarentegen bleken hun werk meer dan goed te doen. De organisatie kwam volledig doorweekt terug en was flinke plassen tegen gekomen in het bos van Heiloo. Daarom waren zij nog meer verrast dat Jacco en Nick vrijdagmiddag al hun race hadden gelopen. Inderdaad natte voeten maar zeer sterke tijden. Later bleek dat één van de twee zelfs de snelste tijd van het weekend had neergezet. De toon was gezet. 

Zaterdag en zondag beloofde prachtig weer: droog, zonnig, weinig wind en lekker fris. Eigenlijk de ultieme hardloop omstandigheden. Jordi en Alex liepen zaterdagochtend hun race en het mag geen verrassing heten dat uitgerekend deze twee richting de (door beide zo geliefde) Koning nog een flinke eindsprint neerzette. Voor Jordi betekende dit zelfs een een prijswinnende versnelling. In 54 seconden legde hij het stuk vanaf de Accijnstoren over het Verdronkenoord naar de Koning af, waarmee hij het segment “De Dorstige Eindspurt” op zijn naam zette. Zaterdagmiddag trok, Rob samen met zijn twee zoons, Joris en Rens, de hardloopschoenen aan. Ook heeft de organisatie een verstekeling gespot, Peter die niet op de deelnemerslijst stond, maar mooi om te zien dat de vier mannen hebben meegedaan en niet zonder succes. Meerdere PR’s sneuvelden en Joris noteerde zijn langste hardloopsessie op Strava. Prachtig om te zien. 

Zondag, de laatste dag, was het zoals voorspeld prachtig hardloopweer. De mannen uit Schagen: Rens, Ronald en Arjan zagen hun kans schoon en gingen vol op prijzenjacht. Die jacht is niet onverdienstelijk verlopen. Allemaal liepen ze een gemiddeld tempo onder de 4:00/km. Een zeer hoog niveau waarmee deze drie heren samen met Jacco en Nick de top 5 van het overall eindklassement vormen. Ronald, die wat extra meters meepakte, op 1 seconde de kroon voor de Dorstige Eindspurt mistte en ook in het overallklassement net naast goud greep, ging ondanks dit alles niet met lege handen naar huis. Als meer dan terechte winnaar van het segment ‘van Brug tot Bos’ wachtte hem een liter tapbier. Eind goed, al goed. De dag werd afgesloten door Martijn en Anna die hun race samen liepen. Met Anna hebben wij een debutante, want dit betekende de eerste vrouwelijke deelnemer en daar zijn we als organisatie ontzettend trots op en blij mee!

Nadat Martijn en Anna de eindstreep waren gepasseerd kon het klassement worden opgemaakt en bleek Nick Heijkoop het hele – op dat moment lastig begaanbare – parcours het snelste te hebben afgelegd. Met een geweldige tijd van 35:09 leverde hem dat een liter tapbier en een flesje limoncello op. Ronald Marees werd zoals gezegd tweede in een tijd van 35:45. Jacco greep naast de prijzen, maar liep een verdienstelijke 36:21.

Naast alle prijswinnaars (die hun prijzen op maandag in ontvangst hebben genomen) en podiumklanten hebben we bij veel lopers nieuwe PR’s gespot op allemaal verschillende afstanden. Achteraf gezien hadden we het parcours net iets langer moeten maken, dan waren er nog een hoop PR’s op de 10 kilometer verbroken. Een leerpuntje voor de volgende race. Wat we verder meenemen is het aanstekelijke enthousiasme van iedereen. Dit zorgt er voor dat we extra gemotiveerd zijn om een derde event te organiseren, waar we iedereen nog beter in staat willen stellen het beste uit zichzelf te halen. Daarom horen we het graag als je nog tips of suggesties hebt, op welk gebied dan ook. Dat wordt enorm gewaardeerd!